Τσολάκης Χρίστος

Η συλλογή του Μουσείου Εκπαίδευσης «Χρίστος Τσολάκης» περιλαμβάνει τεκμήρια που σχετίζονται με την ιστορία της εκπαίδευσης στην Ελλάδα από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους ως τις μέρες μας. Η γενική συλλογή του μουσείου απαρτίζεται από άλλες μικρότερες και περιλαμβάνει, εκπαιδευτικά εγχειρίδια, εκπαιδευτικά εργαλεία, αρχειακό και φωτογραφικό υλικό κ.α.
Εξαιρετικής σημασίας κρίνεται η συλλογή «Χρίστου Τσολάκη» η οποία περιλαμβάνει 232 εκπαιδευτικά εγχειρίδια από το έτος 1869 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μέσα από την εν λόγω συλλογή αποτυπώνεται αδιάσπαστα η πορεία και εξέλιξη της διδασκαλίας διαφόρων μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου με βάση τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια που διδάσκονταν σε κάθε εποχή.
Επίσης, στην ψηφιοθήκη περιλαμβάνονται εκπαιδευτικά εγχειρίδια που χρησιμοποιήθηκαν στην εκπαίδευση των Ελλήνων της διασποράς και άλλα που σχετίζονται με συγκεκριμένες πολιτικές και εξελίξεις στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας (δικτατορία Μεταξά, Κατοχή, Εμφύλιος κ.τ.λ.). Τέλος, η συλλογή συμπληρώνεται με την παρουσίαση πλούσιου φωτογραφικού υλικού, το οποίο προέρχεται από διάφορες σχολικές ή ιδιωτικές συλλογές και απεικονίζει είτε εργαλεία που σχετίζονται με την εκπαίδευση, είτε στιγμές από την εκπαιδευτική ζωή του παρελθόντος.

Ο καθηγητής Χρίστος Τσολάκης
Ο Χρίστος Τσολάκης γεννήθηκε στα Φωτεινά Πιερίας. Γιος του Λουκά και της Σοφίας είχε άλλα δυο αδέλφια. Ολοκλήρωσε τις Γυμνασιακές του σπουδές στην Κατερίνη το 1952. Αποφοίτησε το 1957 από τη Φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχοντας καθηγητές τους Εμμανουήλ Κριαρά, Απόστολο Βακαλόπουλο, Νικόλαο Ανδριώτη, Ιωάννη Κακριδή και Λίνο Πολίτη. Συνέχισε με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Λουντ, στη Σουηδία. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Λουντ Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Στη συνέχεια, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, υπηρέτησε τη γενική εκπαίδευση από τα καθήκοντα του καθηγητή, του σχολικού συμβούλου, ενώ μετείχε στις επιτροπές που ασχολήθηκαν με την εισαγωγή και την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και στο δημόσιο βίο. Υπήρξε επικεφαλής των συγγραφικών ομάδων που με τη συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου συνέταξαν τα βιβλία "Νεοελληνική γλώσσα" για το γυμνάσιο και "Έκφραση - Έκθεση" για το λύκειο. Μελέτησε ιδιαίτερα θέματα γλώσσας, διδασκαλίας της γλώσσας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Έδωσε πλήθος διαλέξεων εντός και εκτός Ελλάδας, ενώ τιμήθηκε πολλές φορές από Ελληνικά και διεθνή Πανεπιστήμια. Υπήρξε ομότιμος καθηγητής της Νεοελληνικής Γλώσσας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ίδρυσε το Μουσείο Εκπαίδευσης και Παιδείας στη Βέροια. Απεβίωσε το 2012.