Η ημέρα της Λαμπρής

Καθαρώτατον ήλιο επρομηνούσε της αυγής

το δροσάτο ύστερο αστέρι, σύγνεφο,

καταχνιά, δεν επερνούσε τ’ ούρανού σε κανένα

από τα μέρη.

Και από κεί κινημένο αργοφυσούσε

τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ’ αέρι,

πού λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:

γλυκιά η ζωή κι’ ό θάνατος μαυρίλα.

Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες, όλοι,

μικροί, μεγάλοι, ετοιμαστήτε· μέσα στες

εκκλησίαις ταις δαφνοφόραις
με το φως της χαράς συμμαζωχτήτε* ανοίξετε

αγκαλιαίς ειρηνοφόραις ομπροστά στους

Αγίους και φιληθήτε* φιληθήτε γλυκά χείλη με

χείλη, πέστε: Χρίστος ανέστη, εχθροί και φίλοι.

Δ. Σολωμός

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

(0 ψήφοι)